محورهاي همايش-----------
1. مباني، نظريه­ ها و مدل­ هاي توسعه آموزش عالي فرامرزی

2. الزامات و پيش بايست­ هاي توسعه آموزش عالي فرامرزی

2-1) جامع­ نگري در برنامه­ ريزي­ ها و راهبري توسعه آموزش عالي فرامرزي مشتمل بر جنبه ­هاي علمي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي ايران؛

2-2) توجه به استلزامات فرهنگي، اجتماعي و سياسي به منظور جذب دانشجوي خارجي از فرهنگ­ هاي مختلف؛

2-3) ارزيابي ويژگي­ هاي انحصاري مانند: تفوق فرهنگ شيعي، پيشينه تمدني و علمي با وجود انديشمندان و مفاخر برجسته جهاني، تجربه­ هاي سياسي و ضد استعماري، تاريخ تمدن و فرهنگ ايراني-اسلامي؛ گستردگي و تنوع جغرافيايي و ساير موضوعات مرتبط.

3. مزيت­ ها و محدوديت­ هاي نسبي براي توسعه آموزش عالي فرامرزي

3-1) رواج زبان فارسي به عنوان زبان رسمي کشور و رواج زبان­ هاي ديگر (زبان عربي، ترکي، کردي، بلوچي و ساير زبان­ ها) در برخي مناطق کشور به عنوان يک مزيت رقابتي؛

3-2) مشکلات و آثار استفاده از زبان جهاني علم (انگليسي) براي بين المللي شدن آموزش عالي ايران؛

3-3) ظرفيت مفاخر علمي، فرهنگي کشور و استعداد آن براي جذب دانشمندان و دانشجويان خارجي؛

3-4) سياست­ هاي علم و فناوري کشور در زمينه توسعه علم، راه­ اندازي­ رشته ­ها، فروش خدمات تخصصي و بازاريابي پژوهش و فناوري در سطح بين­ المللي؛

3-5) ظرفيت­ هاي فناوري ارتباطات و اطلاعات کشور و متناسب ساختن آن با توسعه آموزش عالي فرامرزي؛

3-6) استعداد توريسم و صنعت گردشگري و کاربست آن در توسعه آموزش فرامرزي؛ و ساير موضوعات مرتبط.

4. مطالعات تطبيقي آموزش عالي فرامرزي

4-1) تجربيات ساير کشورهاي دنيا به ويژه جهان اسلام در زمينه بين ­المللي سازي آموزش عالي؛

4-2) سهم ايران از آموزش عالي فرامرزي در دنيا و منطقه و مقايسه با ساير کشورها (گذشته، حال و آينده)؛

4-3) چشم اندازهاي پيش روي آموزش عالي فرامرزي در دنيا و دلالت­ هاي آن براي ايران؛

4-4) بررسي تطبيقي رويکردها و روش­ هاي جذب دانشجويان خارجي به کشور در دوره هاي تاريخي؛ و ساير موضوعات مرتبط.

5. بين المللي شدن آموزش عالي ايران

5-1) فرصت ها و تهديدهاي بين ­المللي شدن براي زيرنظام­ هاي آموزش عالي کشور (دانشگاه­ هاي دولتي در زيرمجموعه وازرتخانه ­هاي علوم، تحقيقات و فناوري و نيز بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، پيام نور، آزاد اسلامي، علمي–کاربردي، و مؤسسات آموزش عالي غيرانتفاعي)؛

5-2) بين­ المللي ساختن فضا در دانشگاه­ هاي کشور به­ منظور توسعه آموزش عالي فرامرزي: ساز و کارهاي پذيرش و پشتيباني؛

5-3) مدل­ هاي بازاريابي و فروش خدمات و محصولات آموزش عالي کشور شامل آموزش­ هاي رسمي، آموزش­ هاي مهارتي، شغلي و حرفه­ آموزي، آموزش مجازي و مانند اين ها؛ 5-4) مديريت کيفيت آموزش عالي فرامرزي؛

5-5) سياست­ ها و راهکارهاي اعتباربخشي به گواهينامه ­ها و مدارک آموزش عالي کشور در سطح جهاني؛

5-6) «علوم تربيتي» و نقش آن در بين­ المللي شدن آموزش عالي کشور؛

5-7) طراحي، اجرا و ارزشيابي برنامه­ هاي آموزشي و درسي فرامرزي؛

5-8) نقش نهادها و مؤسسات آموزشي، پژوهشي، اجرايي، و انتظامي مانند آموزش و پرورش، آموزش فني و حرفه­ اي، پژوهشگاه ­ها و قطب­ هاي علمي، وزارت امور خارجه، نيروي انتظامي و مانند اين ها در کمک به توسعه‌ي آموزش عالي فرامرزي؛ و ساير موضوعات مرتبط.