در زمینه وجود مشکل، انسان احتیاج پیدا می‌کند به فرج؛ یعنی سرانگشتِ گره‌گشا؛ بازکننده عقده های فروبسته. این نکته مهمی است.

معنای انتظار فرج به عنوان عبارة أخری انتظار ظهور، این است که مؤمنِ به اسلام، مؤمنِ به مذهب اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) وضعیتی را که در دنیای واقعی وجود دارد، عقده و گره در زندگی بشر می‌شناسد. واقعِ قضیه هم همین است. منتظر است که این فروبستگیِ کار بشر، این گرفتاری عمومی انسانیت گشایش پیدا بکند. مسئله، مسئله گره در کار شخص من و شخص شما نیست. امام زمان(علیه‌السّلام) برای اینکه فرج را برای همه بشریت به وجود بیاورد، ظهور می‌کند که انسان را از فروبستگی نجات بدهد؛ جامعه بشریت را و حتی تاریخ آینده بشر را نجات بدهد.

این بدین معنی است که آنچه امروز وجود دارد؛ این نظم بشری غیرعادلانه، این نظم بشری‌ای که در آن انسان‌های بی‌شماری مظلوم واقع می‌شوند، دل‌های بی‌شماری گمراه می‌شوند، انسان‌های بی‌شماری فرصت عبودیت خدا را پیدا نمی‌کنند، مورد رد و اعتراض است و بشر منتظر ظهور امام زمان است. انتظار فرج یعنی قبول نکردن و رد کردن آن وضعیتی که بر اثر جهالت انسان‌ها و بر اثر اغراض بشر، بر زندگی انسانیت حاکم شده است. این معنی انتظار فرج است.

شما به اوضاع امروز دنیا نگاه کنید، همان چیزی که در روایاتِ مربوط به ظهور ولی‌عصر (ارواحنا فداه) وجود دارد، امروز در دنیا حاکم است؛ پر شدن دنیا از ظلم و جور. در روایت و ادعیه گوناگون و زیارات مختلف مربوط به ولی‌عصر(ارواحنا فداه) آمده است: «یملأ الله به الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا»؛ همچنانی که روزی همه عالم از ظلم و جور پر بوده است، خدای متعال در زمان او عدل و داد را وضع حاکم بر بشریت قرار خواهد داد. امروز ظلم و جور حاکم بر بشریت است. زندگی بشر امروز، زندگی مغلوب و مقهورِ ظلم و استبداد است. در همه دنیا این‌گونه است. انسان امروز بر اثر غلبه ظلم، اغراض و هواهای نفسانی دچار مشکلات فراوان است. دو میلیارد گرسنه در دنیای امروز، وجود میلیون‌ها انسانی که در نظام‌های طاغوتی مغلوب هوای نفس قدرتمندان طاغوتی هستند و حتّی فشار بر مؤمنین و مجاهدین فی سبیل الله و مبارزان راه‌حق، همه نشانه ظلم و جور بر دنیاست.

امروز ما انتظار فرج داریم؛ یعنی منتظریم دست قدرتمند عدالت‌گستری بیاید و این غلبه ظلم و جور را که همه بشریت را تقریباً مقهور خود کرده است، بشکند و این فضا رادگرگون کند و نسیم عدل را بر زندگی انسان‌ها بنوازد. این نیازِ همیشگی یک انسان زنده و یک انسان آگاه است؛ انسانی که سر در پیله خود نکرده باشد، به زندگی خود دل خوش نکرده باشد. انسانی که به زندگی عمومی بشر بانگاه کلان نگاه می‌کند، به طور طبیعی حالت انتظار دارد. انتظار یعنی قانع نشدن، قبول نکردن وضع موجودِ زندگی انسان و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب، که مسلّم است این وضع مطلوب با دست قدرتمند ولی‌خدا، حضرت حجت‌بن‌الحسن، مهدی صاحب‌زمان(صلوات‌الله علیه و عجّل الله فرجه و ارواحنا فداه) تحقق پیدا خواهد کرد. باید خود را به عنوان یک سرباز، به عنوان انسانی که حاضر است برای آنچنان شرایطی مجاهدت کند، آماده کنیم.

انتظار فرج معنایش این نیست که انسان بنشیند، دست به هیچ کاری نزند، هیچ اصلاحی را وجهه همت خود قرار ندهد و صرفاً دل خوش کند به اینکه ما منتظر امام‌زمان (علیه‌الصّلاة والسّلام) هستیم. پس انتظار چیست؟ انتظار دست قاهرِ قدرتمندِالهی ِ ملکوتی است که باید بیاید و با کمک همین انسان‌ها سیطره ظلم را از بین ببرد وحق را غالب و عدل را در زندگی مردم حاکم کند، پرچم توحید را بلند و انسان‌ها را بنده واقعی خدا بکند. باید برای این کار آماده بود. تشکیل نظام جمهوری اسلامی یکی از مقدمات این حرکت عظیم تاریخی است. هر اقدامی در جهت استقرار عدالت، یک قدم به سمت آن هدف والاست. انتظار معنایش این است. انتظار حرکت است، انتظار سکون نیست، انتظار رها کردن ونشستن برای اینکه کار به خودی خود صورت بگیرد، نیست. انتظار آمادگی است. این آمادگی را باید در وجود خودمان، در محیط پیرامون خودمان حفظ کنیم. خدای متعال نعمت داده است به مردم عزیز ما، به ملت ایران، که توانسته‌اند این قدم بزرگ را بردارند و فضای انتظار را آماده کنند. این معنای انتظار فرج است. انتظار فرج یعنی کمر بسته بودن، آماده بودن وخود را از همه جهت آماده کردن برای آن هدفی که امام زمان(علیه‌الصلاة والسّلام) قیام خواهد کرد. آن انقلاب بزرگ تاریخی برای آن هدف که عبارت است از ایجاد عدل و داد، زندگی انسانی، زندگی الهی و عبودیت خدا، انجام خواهد شد.

امروز بحمدالله ملت ما توجهشان به مقوله مهدویت و وجود مقدس حضرت مهدی(سلام الله علیه) از همیشه بیشتر شده است. روز به روز انسان احساس می‌کند در دل جوانان، در میان آحاد مردم، شوق و عشق و ارادت و تذکر نسبت به وجود مقدس حضرت حجت(سلام الله علیه) بیشتر می‌شود. این هم از برکات خود آن بزرگوار است. نگاه آن بزرگوار، نظرة رحیمة آن بزرگوار به ملت ما، دل‌های آنها را متوجه آن حقیقت تابناک کرده است و خودِ این، نشانه توجه آن بزرگوار است. این را باید قدر دانست...