سيدعلي حسيني زاده استاديار گروه علوم تربيتي پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و ارائه كننده بحث به خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، گفت: سوال اساسي در زمينه موضوع نشست اين است كه آيا روشهاي تربيتي قرآن و يا به تعبيري روشهاي تربيت الهي كه درقرآن به كار رفته است؛ نظير روش ابتلا و امتحان قابل تعميم به ساير مربيان است و هر مربي مي تواند آنها را به كار گيرد و در تربيت ديگران از آنها بهره ببرد؟  ممكن است در پاسخ گفته شود كه شكي نيست كه قرآن كتاب تربيتي است و براي اين است كه هم ديگران از طريق آن تربيت شوند و هم روشهاي تربيتي آن را در باره ديگران به كار گيرند و ديگران را تربيت كنند؛ ولي همه روشهاي الهي قابل تعميم به ساير انسان نيست؛ چرا كه خداوند داراي علم، اختيار، قدرت و حكمتي است كه انسان داراي چنين امكاناتي نيست.

وی افزود: پاسخ به اين ابهام و وجوه تعميم روشهاي تربيتي قرآن كريم در اين نشست بررسي مي شود و طي آن با طرح ده دليل به اثبات  امكان تعميم روشهاي تربيت الهي بلكه لزوم آن مي پردازيم. از جمله اين ادله تربيتي بودن قرآن كريم، خليفه الهي انسان و ...می باشد.

حسینی خاطرنشان کرد: این نشست علمي پنج شنبه 30 بهمن از ساعت 10 تا 12 در سالن اجتماعات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به نشاني قم، پرديسان، بلوار دانشگاه، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه برگزار مي شود.