آل سعود برای کاهش فشار افکار عمومی با نصب مجسمه آزادی در جده خود را حکومتی حامی دموکراسی معرّفی کرده تا بتواند مشروعیت و مقبولیت از دست رفته خود را بازپس گیرد.
کمتر از یک هفته
قبل، در بحبوحه رخدادهای مهم منطقه ای و جهانی و در سایه توجه افکار عمومی به موضوعات
مهمی مانند برجام، توقف نفتکش ایرانی از سوی انگلستان، سقوط پهباد جاسوسی آمریکا از
سوی سپاه و. .. حادثه مهمی در عربستان رخ داد. استانداری جده در اقدامی عجیب، تمثال
«مجسمه آزادی» را در این شهر نصب کرد و این اقدام واکنش مختلف مردم و گروه ها و جریان
های داخلی و خارجی را به همراه داشت.
استانداری جده با افزایش دامنه انتقادات مردمی مبنی
بر آنکه این اقدام، احیای دوباره سنت بت پرستی در عربستان است، در پاسخ به نقدهای افکار
عمومی خاطر نشان کرد که «نصب مجسمه آزادی به صورت موقت و تنها برای نشان دادن تقارب
فرهنگی عربستان ـ آمریکا به شرکت کنندگان برنامه موسم جده است و با پایان یافتن این
برنامه، مجسمه آزادی نیز جمع آوری خواهد شد.»
هرچند برنامه موسم جده با خوانندگی زنان سلبرتی آمریکایی
و اجرای کنسرت های شبانه و مانند آن، بخشی از طرح کلان محمد بن سلمان ولیعهد سعودی
برای اصلاحات اجتماعی با هدف عبور از سنت به سوی مدرنیته است، اما پاسخ مسؤولان دولتی،
نتوانست افکار عمومی عربستان را قانع کند و هر روز بر دامنه معترضان به نصب مجسمه آزادی
در جده افزوده می شود.
با آنکه در فرصتی مناسب به تفصیل به موضوع اصلاحات
اجتماعی بن سلمان و تاثیر آن بر جامعه دینی عربستان خواهیم پرداخت لکن آنچه که به اجمال
باید گفت آن است که نصب مجسمه آزادی در کشوری که بیشترین میزان اعدام، سرکوب مخالفان
و قلع و قمع مدافعان حقوق بشر و آزادی بیان را دارد، طنزی تلخ و پارادوکسی حل ناشدنی
است از این رو اقدام استانداری عربستان از چند جهت حائز اهمیت است:
1. عربستان سعودی که در این سال ها با اقدامات نسنجیده
شاهزادگان سعودی و در رأس آنان محمد بن سلمان، با شدیدترین انتقادات مواجه شده است،
اکنون می خواهد با چنین اقدامی، ذهنیت مردم از حکومتی دیکتاتورمآبانه را شستشو داده
و حکومت سعودی را در قالب حکومتی مدافع دموکراسی و حامی آزادی های سیاسی و اجتماعی
نشان دهد. در کشوری که یک شهروند عربستانی به سادگی نمی تواند از حاکمیت انتقاد کرده
و یا نسبت به ظلم و بی عدالتی شکوائیه ای علیه حکومت تنظیم کند، نصب مجسمه آزادی فریبی
بیش برای انحراف افکار عمومی نیست.
2. نصب مجسمه آزادی همچنان حاکی از اوج نفوذ و سیطره
فرهنگی ـ اجتماعی غرب و خاصّه آمریکا در عربستان است. رابطه نزدیک ترامپ و ولیعهد سعودی
سبب شده تا محمد بن سلمان برای جلب رضایت بیشتر آمریکا، عربستان را مطابق با میل فرهنگی
و خواسته آمریکا تزیین کند اما از آنجا که افکار عمومی و جامعه دینی عربستان گنجایش
و ظرفیت سرعت تحولات را ندارند، لاجرم می بایست این اتفاقات در یک بازه زمانی مشخص
و در یک پروسه زمانی نه چندان طولانی مدت عملیاتی شود. موسم جده یا نصب مجسمه آزادی
بخش کوچکی از پروژه کلان نفوذ فرهنگی غرب در عربستان سعودی است و بن سلمان مجری این
طرح از پیش تعریف شده است.
3. خاندان آل سعود به شدت با بحران مشروعیت و مقبولیت
در سطح داخلی و بین المللی دست و پنجه نرم می کند. مقامات آل سعود با آنکه شعار «زنده
باد مخالف من» سر می دهند اما در بالاترین سطح به انتقادات پاسخ می دهند. بازداشت ده
ها تن از فعالان سیاسی، اعدام آیت الله شیخ باقر النمر و سایر شیعیان قطیف، قتل جمال
خاشقچی خبرنگار منتقد عربستانی و از همه مهمتر، ورود به جنگ فرسایشی یمن و کشتار هزاران
نفر از مردم بیگناه، شبه عقلانیت موجود در میان مقامات عربستانی را با چالش مواجه کرده
است از این رو خاندان آل سعود برای فرار از فشار افکار عمومی باید به سوی انجام اقدامات
صوری و ظاهری با هدف فریب مردم پیش رفته است و نصب مجسمه آزادی نیز تنها راهی برای
بازگشت مقبولیت و مشروعیت از دست رفته است.
4. سکوت علمای درباری و شخصیت های دینی نزدیک به
خاندان سلطنتی، بیانگر آن است که دین به ابزاری برای توجیه و تئوریزه سازی اهداف و
خواسته های آل سعود تبدیل شده است. کاربران شبکه های اجتماعی نصب مجسمه آزادی در عربستان
را نماد بازگشت به دوران انحطاط اخلاقی، فکری و عقیدتی عربستان یعنی دوران جاهلیت می
دانند با اینحال عالمان وهابی به دلیل ترس از جان یا به خطر افتادن منافع مالی خود،
در برابر چنین رفتاری سکوت اختیار کردند. این امر بدین معناست که در لایه ها و سطوح
مختلف جامعه عربستان، این سیاست است که بر دیانت حاکم است و نه بالعکس
فعالان حقوقی و مدافعان آزادی بیان که اکنون در زندان
های عربستان، دوران محکومیت ناعادلانه خود را سپری می کنند، قطعا با شنیدن خبر نصب
مجسمه آزادی در جده و نیز از دروغگویی سیستماتیک خاندان سعودی دچار حیرت خواهند شد.
آزادی بیان و اندیشه، احترام به مخالف، نقدپذیری و مانند آن، شعاری میان تهی با هدف
بهره برداری سیاسی از آموزه های اجتماعی و قوانین حقوق بشری است.
حاکمان سعودی با نصب مجسمه آزادی و یا اقدامات نمایشی،
درصددند تا از خود چهره ای فرهنگی به نمایش بگذارند اما آنان نمی توانند آزادی را در
قالب اقدامات شعاری و رفتارهای هیجانی زودگذر ترویج دهند. مقامات عربستانی اگر در ادعای
خود صادقند بهتر است که زندانیان بیگناهی را که تنها به دلیل انتقاد به فضای دیکتاتوری
حاکم بر عربستان در زندان به سر می برند، حسن نیت خود را نشان دهند و اولین گام برای
اعتمادسازی، آزادی فعالان حقوقی و مدافعان آزادی بیان و اندیشه است که سال ها روشنایی
روز را به چشمان خود ندیده اند. ال سعود باید بداند که با ژست حقوق بشری نمی توان حقوق
شهروندی را به مردم بازگرداند.