روزنامه انگلیسی نوشت اقدام اخیر دولت ترامپ در تحریم وزیر خارجه ایران با هدف اعمال سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران، بیهوده و نگران کننده است.
روزنامه انگلیسی «فایننشال تایمز» در گزارشی ضمن انتقاد از سیاست های آمریکا در قبال تهران نوشت که تحریم اخیر وزیر خارجه ایران اقدامی بیهوده و نگران کننده بوده است.
این گزارش ادامه داد، دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا با تحریم «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران، حلقه فشار علیه تهران را تنگ تر کرد. تحریم ظریف بعد از اقدام ماه آوریل واشنگتن در درج نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست سازمانهای تروریستی و پس از آن تحریم کردن آیت الله «علی خامنه ای» رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در ماه ژوئن صورت گرفت.
این روزنامه انگلیسی در توضیح هدف پشت پرده این اقدامات دولت آمریکا نوشت، اینگونه اقدامات تحریک آمیز، بخشی از تلاش های آمریکا برای اعمال فشار به اقتصاد ایران به ویژه از طریق قطع صادرات نفت و گاز این کشور به حساب می آید. آمریکا همچنین کشورها و شرکت هایی را که با ایران تعامل تجاری داشته باشند را تهدید به ممانعت از ورود به سامانه دلاری کرده است.
این گزارش سپس به تحریم ظریف پرداخت و نوشت که دولت ترامپ در ادامه این سیاست باصطلاح «حداکثر فشار»، ظریف را تحریم کرد که اقدامی بیهوده بود و احتمالاً به این دلیل بود که این دیپلمات ایرانی، پیشنهاد ترامپ برای مذاکره در دفتر ریاست جمهوری اش را نادیده گرفته است.
فایننشال تایمز ادامه داد، مسئله ای که موجب رنجش ترامپ و مشاوران افراطی وی از جمله «جان بولتون» مشاور امنیت ملی کاخ سفید، «مایک پامپئو» وزیر امور خارجه آمریکا شده، این است که ایران فردی معقول و بلیغ همچون ظریف را در کنار سردار«قاسم سلیمانی» فرمانده سپاه قدس در اختیار دارد.
فایننشال تایمز توضیح می دهد، آنطور که از توییت های ترامپ مشهود است، سیاست آمریکا در قبال ایران بین دو گزینه «مذاکرات بی قید و شرط» با ایران و تهدید به حذف این کشور از روی نقشه در نوسان است و ظاهراً این نشان می دهد که آمریکا تلاش می کند علیرغم آنکه تهدید جنگ را حفظ می کند، به طور همزمان چشم انداز دیپلماسی را نیز پیش ببرد که هیچ یک از این گزینه های ظاهراً اساس و پایه ای ندارد زیرا نه ترامپ متعهد به جنگ است و نه ایران با توجه به وجود تحریم ها وارد مذاکره می شود.
این گزارش در بخش پایانی نوشت که عدم انسجام راهبرد آمریکا و درک عدم نفوذپذیری ایران، در حال تغییر رفتار منطقه ای است و تحریم ظریف بهترین مسیر برای بازگشت به میانجیگری را مسدود می کند.