حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز کشور، روز جمعه گذشته طی سخنانی در هفتمین همایش ملی قرآن، عترت و سلامت ویژه جامعه پزشکی کشور گفت: جمهوری اسلامی ایران در کارنامه ۴۱ ساله خود مسیر خودکفایی، پویایی و اسلامیت را به خوبی گذرانده است و از آن ها نمره قبولی دارد.
وی افزود: جمهوری اسلامی ایران قادر است قله های موفقیت و پیشرفت را در حوزه های مختلف با قدرت بیشتری بپیماید.
قرائتی تأکید کرد: تمسک به قرآن نقش موثری در کسب موفقیت های بزرگ این مرز و بوم داشته و این مهم در امور مختلف باید مورد توجه قرار گیرد.
*در جامعه امروزین ایران و در قبال انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ۲ مشکل بزرگ وجود دارد.
نخست اینکه کمتر شاهد دفاع از دستاوردهای نظام اسلامی در حیطه های مختلف هستیم. و عموم دفاعیات در دستاوردهای امنیتی و دفاعی خلاصه می شود.
و دو دیگر اینکه اگرچه بنا به دلایلی نیازمندیم تا کسانی از خواص به دفاع مدلل از کارنامه اقتصادی نظام بپردازند؛ اما کمتر شاهد این قضیه هستیم و عملاً غیر از مقام معظم رهبری و چند صدای تک حنجره در اطراف و اکناف؛ کسی حاضر به بیان مثبتات اقتصادی انقلاب اسلامی برای ایران نیست.
دقت شود که این سخنان و تحلیل ها هرگز به معنی نبود مشکل و مثلا لمس نشدن مشکل گرانی نیست بلکه به معنی تأکید بر دیدن نیمه پُر لیوان و لزوم بیان مثبتات در کنار ایرادات و ضعف هاست.
در این مقال، بایستی اشاره کرد آنچه که توسط حجت الاسلام قرائتی مورد تأکید قرار گرفته؛ همان سبک و سیاقی است که در راستای سخنان پیش گفته؛ به تکرار آن از سوی خواص کشور و صاحبان تریبون نیازمندیم.
چه اگر چنین دستاوردها و کارنامه هایی خاصّه در بخش اقتصاد به افکار عمومی گفته نشود و در ذهن جامعه رسوخ پیدا نکند؛ حتی ساکنان بهشت نیز به تصوّر زیست در جهنم خواهند رسید!
در این باره می توان اشاره ای به یکی از بیانات رهبر معظم انقلاب نیز داشت که در دیدار اخیر خود با اعضای مجلس خبرگان تأکید کردند که "با وجود انبوه مشکلات، جمهوری اسلامی در قلۀعزت قرار دارد و مایۀافتخار و مباهات برای اسلام است. "[۷]
بدیهیست که حکومتی مایه افتخار و مباهات است که توانسته باشد در همه زمینه ها یک کارنامه قابل ارائه داشته باشد نه فقط در حوزه امنیتی.
و باز هم بدیهیست که تبیین بیانات رهبر معظم انقلاب بر عهده خواص کشور و صاحبان تریبون است.
اکنون این سؤال مطرح است که آیا ذهن تک تک آحاد جامعه به مواردی (مثل اقتصاد) که نظام جمهوری اسلامی ایران در آنها کارنامه قابل افتخاری ارائه کرده؛ آگاهی دارد یا خیر!؟ و آیا جامعه ما همانطور که به مشکلات، آگاهی دارد؛ از مثبتات و نقاط قوت در همه ابعاد دیگر نیز چیزی می داند!؟
سهم خواص کشور در پاسخ مشخص به این سؤالات چیست. . . !؟