زمانی سیل می آید و خانه ها را ویران می کند، زمان دیگری زلزله عامل مرگ عده ای از مردم می شود و وقتی دیگر شیوع بیماری امان مردم را می برد. همه این ها هرچند حکمت الهی را همراه خود دارد و عاملی طبیعی به حساب می آید، اما برای جمعیت مسلمان و امت مؤمن راهکاری دارد تا از این نوع بلاها در امان بمانند. آن طور که شواهد تاریخی نشان داده دعا، برگزاری مجالس روضه و هیئت و توسل به اهل بیت علیهم السلام راهکار مهمی برای دفع شر و بلا محسوب می شود.

خبرگزاری تسنیم بخش هایی از سخنان آیت الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه الله علیه را مورد بازخوانی قرار داده تا شیوه های دفع بلاها و بیماری ها از منظر اسلام مورد توجه دوباره مردم قرار بگیرد. سخنان این عالم بزرگوار و حکیم پس از تائید دفتر آن عالم جلیل القدر، در کتابی با عنوان «در محضر حضرت آیت الله بهجت» به کوشش محمدحسین رخشاد در قالب سه جلد توسط انتشارات موسسه فرهنگی سماء منتشر شده است.

اهمیت دعا در ابتلائات

در ابتلائات و برای رفع بلاها، دست از دعا و توسل نباید برداشت. اگر دعا نکنیم، آیا می توانیم دنیا را اداره کنیم؟ آیا اگر دعا نکنیم، ما و منال و. . . برای ما گوارا خواهد بود؟ اگر دعا نکنیم تا بلا رفع شود و رفع نشد، آیا می دانیم چه بر سر ما خواهد آمد؟

دعا برای حل مشکلات کشورها و بیماری ها

وقتی بلایی –مانند وبا- در نجف پیدا می شد، حتی در بازارها هم گاهی مجالس روضه خوانی و توسل برقرار می شد. ولی ما مثل آدم های مأیوس و ناامید، گویا نمی خواهیم از این درِ رحمت داخل شویم و برای رفع بلا و گرفتاری ها به حضرت معصومین علیهم السلام متوسل شویم.

آیا امروز برای رفع بلاها غیر از تضرعات و دعای صادق همراه با توبه و توسل، راه دیگری داریم؟! مسلمان ها و برادران و خواهران ما در زیر آتش دشمن در چه حالی هستند و ما در چه حال؟! آیا رواست که چنین بی تفاوت و غیر مضطرب باشیم؟

آیا فرد مسلمان می تواند ابتلائات ناموسی را متحمل شود؟ قتل و کشته شدن از این گونه بلایا اهون (آسان تر) است. لذا بعضی وقتی خواهر یا دختر یا زنشان در معرض هتک حرمت قرار می گیرد، حالشان چنان دگرگون می شود تا جایی که آن خواهر یا دختر یا زن خود را همراه با جانی می کشند و به قتل می رسانند!

مادری می گفت: شوهرم و برادرم را گرفتند و بردند، صبر کردم. ولی وقتی دخترم را بردند، صبر و قرار ندارم. خدا می داند وقتی دختر انسان را مثل اسیر و کنیز ببرند، حال او چگونه می شود.

شرط استجابت دعا

هر کسی که می خواهد دعای او مستجاب شود، برای نجات مؤمنین و مؤمنات دعا کند تا دعای مَلَک که مورد استجابت است، یقیناً مشمول حال او شود.

یکی از مشایخ ما نقل می کردند که یکی از مراجع معروف مرحوم میرزا (که بنده نمی دانم کدام یک از میرزاها بوده) در بالا سر حضرت سیدالشهدا علیه السلام دید که شخصی می گوید: «اللهم ارحمنی و اغفرلی؛ خدایا بر من رحم کن و من را بیامرز. » چون میرزا دید که ا این طور برای خود دعا می کند، مطلبی گفت کنایه از این که چرا تنها برای خودت دعا می کنی؟

البته اگر انسان «اغفرلی و ارحمنی» بگوید و الغای خصوصیت کند و قصدش دعا از طرف همه مؤمنان و یا دعا برای همه مؤمنین باشد، یعنی «ارحمنی بما أنی مؤمن» (به من از آن جهت که مؤمن هستم، رحم نما) و «إرحم کل مؤمن» (به تمام مؤمنان رحم آر) تقریباً دعاکننده بین مأثور که لفظ دعا به محو انفراد و ضمیر مفرد ذکر شده و بین مقصود که همه مؤمنین و مؤمنات و نجات همه آن ها است (که رجحانش معلوم است) جمع کرده و با این قصد، دیگر ایرادی هم بر او وارد نیست.