مسعود نیلی اخیراً در مطلبی انتقادی در یکی از روزنامه ها در نقد عملکرد وزارت بهداشت در زمینه مقابله با کرونا ضمن تشکر از زحمات وزیر بهداشت و همکارانش با اشاره به اینکه افکار عمومی با مشاهده فشار طاقت فرسا به مراکز درمانی و کادر پزشکی و با آگاه شدن از پیامدهای خطرناک بیماری کاملاً آماده شد که محدودیت های سخت را پذیرا شود و به آنها تن در دهد، نوشته: وقتی به تعطیلات نوروزی رسیدیم، با کمال تعجب مشاهده کردیم که فقط به توصیه های اخلاقی و تب سنجی در بدو ورود به مقاصد مسافران بسنده شد. . . اما با کمال تعجب، پس از گذشت تنها دو هفته از شرایط جدید و درحالی که مردم به تدریج خود را با محدودیت های جدید تطبیق می دادند، ستاد ملی مقابله با کرونا، حرکت به سمت عادی سازی را آغاز کرد؛ به گونه ای که حتی برای تهران از 30 فروردین تنها محدودیت های نرم به کار گرفته خواهد شد.

وی در بخش دیگری از نوشته خود خطاب به وزیر بهداشت نوشته "طی ماه های آینده چنانچه بیماری روند نامطلوبی را مجدداً آغاز کند، انگشت های ملامت تنها شما را نشانه خواهد گرفت و آنانی که جان عزیزانشان را در ماه های آینده از دست بدهند از شما سؤال خواهند کرد که با کدام تحلیل آماری اپیدمیولوژیک این توصیه را مطرح کردید!"

اما دکتر سعید نمکی، وزیر بهداشت در مطلبی در پاسخ به این اظهارات نوشت:

استاد ارجمند جناب آقای دکتر نیلی

با سلام و احترام

سرمقاله گرانسنگ حضرت عالی در روزنامه دنیای اقتصاد که از جریده های وزین تخصصی است را مطالعه کردم و ابراز محبت به اینجانب و همکارانم موجب کمال سپاسگزاری شد.

بی تردید بزرگترین آرزوی بنده و مدافعان سلامت کشور، گذری آبرومند و با کمترین عارضه برای مردم شریف ایران زمین از این تنگنای سخت تاریخ نظام سلامت جهان است که در صدساله اخیر بی بدیل است.

واجب دیدم با همه گرفتاری ها در این طوفان سهمگین ضمن سپاسگزاری از بذل عنایتتان پاسخی داشته باشم بر پرسش های منطقی که شاید در پس ذهن جست وجوگر دیگر اندیشمندان و خردورزان سرزمینم نیز باشد. اگر بخواهم از تاریخچه و مقدمه بیماری در جهان و ایران بگذرم و به اصل گفتار جناب عالی بپردازم مهمترین موارد قابل بیان عبارت است از:

آنچه در جمهوری اسلامی ایران در مقابله با بیماری ناشی از COVID-19 گذشت با همه فراز و نشیب هایی که شاید در حوصله این مقال نگنجد مبتنی بر روش علمی و منطبق با اصول منطقی مبارزه با بیماری های واگیر بود و شاید یکی از علل آن تجربه حقیر در چند دهه قبل به عنوان مسئول بهداشت کشور و مدیریت و ریشه کنی بیماری های واگیردار همچون مالاریا، سل، فلج اطفال، سرخک، التور و کزاز است که تجربه طولانی آن ایام در پیش بینی، تدارکات و مدیریت بیماری در کنار ایثار و فداکاری جهادگرانه همکارانم در سراسر کشور به گونه ای کارآمد که در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی یک بیمار در پشت درب بیمارستانی سرگردان نماند و در اوج اپیدمی در شهرهای گرفتار بیماری بدون دارو و درمان و پزشک رها نشود.

این الگوی مدیریت بیماری کرونا را که شاید بتوان منحصر به سرزمین عزیزمان دانست در آینده به عنوان مدل ملی موفق به استحضار عزیزان خواهیم رساند.

در مورد اعمال محدودیت ها از همان روزی که در اواخر دی ماه در کشور چین مورد بیماری اعلام شد، اینجانب تقاضای تشکیل جلسه اورژانسی و در روز تعطیل با حضور معاون اول محترم رئیس جمهور کردم تا پروازهای مستقیم از چین به کشورمان و بالعکس قطع شود و بلافاصله پس از تشخیص اولین موارد آلودگی در کشور پیشنهاد تشدید محدودیت ها همچون تعطیلی دانشگاه ها، مدارس، اجتماعات، نمازهای جمعه، مراسم عروسی و عزا، اعتکاف، راهیان نور، آستان های مقدس، سینماها، تئاترها، ورزشگاه ها و غیره پیگیری و اگرچه به سختی ولی با همراهی و همدلی به اجرا در آمد. پیروی آن فاز بعدی فاصله گذاری اجتماعی SOCIAL DISTANCING در قالب محدودیت ترددها به مدت دوهفته مصوب شد که به جزئیات آن واقفید.

امروز با کمال افتخار در مقایسه با آنچه در اثر بیماری بر جهان مسلح به پول، تکنولوژی، ابزار و امکانات می گذرد می توان بیان کرد آن است که با شیوه های علمی مدیریت بیماری، همراهی همگان به خصوص مردم شریف در رعایت اصول بهداشتی و ماندن در خانه، اجرای طرح فاصله گذاری، طرح بسیج ملی مبارزه با کرونا و جان فشانی کادر بهداشتی درمانی موج سهمگین بیماری در سراسر کشور مدیریت و در اکثر استانها به آستانه مهار و کنترل نزدیک شدیم.

بی تردید در شرایط همه گیری بیماری عفونی، آن هم از این نوع که دارو، واکسن و درمان خاصی ندارد و رعایت فاصله فیزیکی و عدم تجمعات و تراکم جمعیتی تأثیرگذارترین مؤلفه مؤثر بر کاهش موارد ابتلاست، برای مدیران ارشد نظام سلامت استمرار اجرای طرح های فاصله گذاری فیزیکی و اجتماعی فرصتی طلایی است تا بتوانند با حوصله و دقت موارد آلوده را شناسایی، ایزوله و زنجیره انتقال را سریعتر قطع کنند.

بدیهی است انجام دوره طولانی تر ماندن در خانه و تعطیلی کسب وکارها و به تبع آن کاهش ترددها، تمهیدات اقتصادی ویژه ای می طلبد که مدتهاست با بیان مستمر این دغدغه در شرایط عدم امکان جبران خسارت های وارده از خزانه ای که جناب عالی به عنوان صاحب نظر اقتصادی بدان واقفید ما و همکارانمان مجبور به ارائه راهکاری بودیم تا بتوان با تدوین و اجرای دستورالعمل هایی به تدریج روزنه ای به اقتصاد تاریک کشور گشود که تأثیر آن بر نظام سلامت هم سهمگین نباشد.

لذا با تلاش بی وقفه، طرحی را تحت عنوان "فاصله گذاری هوشمند" تدوین کردیم که در آن با گشایش تدریجی کسب وکارهای کم خطر مبتنی بر رعایت دقیق دستورالعمل ها از فشار بر اقتصاد کشور به خصوص عرصه تولید بکاهیم. با مراجعه به سایت طراحی شده وزارت بهداشت جهت بازگشایی ها مستحضر خواهید شد که یکی از علمی ترین اسنادی است که در این زمینه در جهان تدوین شده است.

امیدوارم با نظارت مستمر بر اجرای این پروتکل ها بتوانیم تأثیر بازگشایی ها بر افزایش بیماری و مرگ ومیر را که به حداقل رسیده کاهش دهیم، مع الوصف ما و همکاران مان همواره مترصد و نگران خیز بیماری از نقطه ای هستیم و با رصد کردن مستمر و بازگشایی تدریجی به محض مشاهده هرگونه تأثیر منفی بر مدیریت بیماری سریعاً منعکس و خواستار احیای شرایط انقباضی خواهیم شد.

چون ما معتقدیم هیچ پدیده ای مخرب تر از تطویل دوره بیماری بر مؤلفه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشور نیست.

در پاسخ پرسش جناب عالی که بیماری در ماه های آینده با ما چه خواهد کرد نیز باید به این واقعیت تلخ که بارها گفته ام اذعان نمود که در جهان همه کشورها و سازمان جهانی بهداشت نیز پاسخی برای این پرسش ندارند.

همه دارند با ویروس ناشناخته شطرنج بازی می کنند. گرچه پیش بینی های اپیدمیولوژیک ما تاکنون مقرون به صحت است اما تغییرات آینده نامعلوم بیماری در جهان همه کارشناسان خبره را با بلاتکلیفی مواجه کرده است.

آنچه از اجداد ویروس موجود می شناسیم با رفتار این فرزند ناخلف برابر نیست و شاید با گذر ایام و تبادل اطلاعات جهانی بتوان در برآوردهای آتی مطمئن تر اظهارنظر کرد.

این که فرموده اید در صورت بروز مشکلات برای سلامتی و جان مردم به دلیل گشایش های موجود انگشت های ملامت این حقیر را نشانه خواهد گرفت نیز باید بیان کنم که این جانب آنچه را در زمینه کارشناسی و مدیریت بیماری در عرصه نظام سلامت که حاصل چهار دهه تجربه و دانش علمی و اجرائی بود به صحنه آوردم.

آنچه همکاران جناب عالی و صاحب نظران عرصه اقتصاد به عنوان دغدغه ملی از اقتصاد کشور بیان کردند ما را بر آن داشت تا راهی میانه برگزینیم.

ما در بهداشت می گوییم آب آلوده نخورید اگر گفتند در این بیابان خشک، آب دیگری نیست می گوییم لااقل بجوشانید و میل کنید.

همه دانشمندان عرصه اقتصاد و جامعه شناسی و غیره در این روزهای سخت باید در کنار مدافعان سلامت کشور قرار گیرند و راهکارهای دیگری بیابند تا همکاران من فقط نگران سلامت مردم باشند نه اقتصاد، سیاست، فرهنگ، روابط بین الملل و غیره.

حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود

ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را