حضرت آیت الله سبحانی از مراجع تقلید به مناسبت هفته پژوهش پیامی را به حوزه های علمیه خواهران ارسال کردند که متن آن به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت ابا محمد امام حسن مجتبی علیه السلام:

«انّکُم صِغارُ قَومٍ و یُوشِکُ أن تَکونوا کِبارَ قَومٍ آخَرینَ، فَتَعَلَّمُوا العِلمَ، فَمَن لم یَستَطِعْ مِنْکُمْ أَنْ یَحْفَظَهُ فَلْیَکْتُبْهُ وَ لْیَضَعْهُ فِی بَیْتِهِ؛ شما خردسال قومی (نسلی) هستید که به زودی بزرگان قوم (نسلی) دیگر می شوید؛ پس دانش بیاموزید و هریک از شما که نمی تواند علم را در حافظه اش نگه دارد آن را بنویسد و در خانه اش نگه داری کند.»

مناسبت هایی در تقویم ملل و اقوام، گرامی داشته شده که یادآوری و تجلیل آن بسیار مغتنم و ارزشمند است. از جمله این مناسبت ها گرامی داشت پژوهش و ارج نهادن به انسان های عالم و فرهیخته ای است که نسبت به مسائل جامعه خصوصاً مسائل فکری و اندیشه ای توجه و اهتمام دارند؛ گرامی داشتن تفکر و اندیشه و ارج نهادن به جایگاه انسان که عالی ترین شاخصه و تمایز و تفوق اش بر سایر مخلوقات به واسطه قدرت تفکر و اندیشه اوست و به همین لحاظ «احسن الخالقین» است.

 البته گرامی داشتن پژوهش باید امری بس بلند و با عظمت باشد و تنها به چند شعار بسنده نشود.

این واقعیت را نیک می دانیم و تجربه تاریخی تمامی ملل و جوامع گواه آن است که در هر جامعه ای که به اندیشه، تفکر و پژوهش اعتنا و توجه شده است؛ رشد، عزت و سربلندی را برای آن جامعه و برای تمام بشریت به دنبال داشته است. اسلام عزیز نیز به پژوهش و تلاش های علمی بهای فوق تصوری داده است. سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم و ائمه معصومین علیهم السلام در این باره و اهمیت دادن به آن بهت آور است. در سوره قلم به عظمت قلم و آنچه می نویسند قسم یادشده است و نیز واژگانی هم چون افلایتدبرون، افلا یعقلون و افلایعلمون از عبارات پرتکرار در قرآن می باشد.

 انگیزه بخشی و دعوت به کسب علم، «حتی اگر در چین باشد« و یا «در ثریا»، از سوی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و به همین مضامین از سوی ائمه اطهارعلیهم السلام مکرر تکرار شده است.

البته مسلمانان نیز در عمل به این دستورات و اطاعت و پیمودن راهی که اسلام به آن دعوت می کرد به شایستگی حضور یافتند و خوش درخشیدند و در بسیاری از عرصه های دانش ازجمله ادب، نقد، صرف، بیان، لغت، هیئت، ریاضیات، نجوم، تربیت، فلسفه و. .. قله های دانش را فتح نموده و در مدت کوتاهی تمدنی را پایه گذاری کردند که از منطقه تاریک و عصر جاهلیت، در کمتر از ۴ قرن، بر تمام تمدن های موجود، تفوق یافت و در دنیای بشریت درخشندگی یافت. هر چندصلیبیان و مغول با همدستی، آن عظمت را سوزاندند و نابود کردند، اما اینک با برپایی نظام مقدس اسلامی توسط مرحوم امام «رضوان الله علیه» حرکت مجدد تمدن اسلامی در حال شکوفایی و درخشش می باشد که لازم است این فرصت از سوی حوزه های علمیه نیز مهم تلقی شود و حوزه¬های علمیه نهایت اهتمام خود را بر نقش آفرینی و حضور در این عرصه ها به کار گیرند. در همین راستا توجه حوزویان معزز خصوصاً خواهران طلبه و بانوان عالمه را به چند نکته جلب می نمایم:

۱. در بررسی های علمی باید به تقریر علمی توجه شود و بعد از آن، تقریرات را برای چاپ و نشر آماده کنیم؛ به خصوص کتاب ها و مقالاتی که می تواند گره ای را باز کند؛

۲. لازم است پایان نامه های شفاف، چاپ شود و روی آنها سرمایه گذاری شود. احیای قرآن، احیای نبوت و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در این دوره مورد تأکید بسیار می باشد؛

۳. احیاء و بازآفرینی آثار شیعه باید با همتی مضاعف صورت گیرد. متأسفانه بسیاری از آثار شیعه در طول تاریخ از سوی دشمنان نابود و در طول قرون و جنگ ها به آتش کشیده شد؛

۴. شناخت هجمه و رصد تعرض ها و شبهه افکنی ها علیه شیعه و تجهیز و توانمندی لازم برای ارایه پاسخ مناسب به این شبهات نیز مورد توجه جدی باشد؛

۵. به یادگار نهادن حداقل یک کتاب و اثر علمی از مهم ترین کارهایی است که باید در زندگی خود انجام دهید؛

۶. نوشته ای مهم است که از زندگی بشر گره گشایی کند، مشکلی را حل نماید، اشکالی را پاسخ دهد و خدمتی را به اسلام و نظام ارائه نماید. شیخ طوسی رحمة الله علیه کتاب «التبیان» را برای رفع خلاء کتب تفسیری در زمان خود نوشتند؛آری علما چنین روشی داشتند، به همین سبب لازم است پژوهش های حوزوی خصوصا پایان نامه های حوزه با فضای فکری متناسب تألیف شوند؛

۷. بهترین قلم آن است که علوم گذشتگان را به آینده منتقل کند. لازم است حوزویان و مدارس همین راه را طی کنند.

در پایان ضمن گرامی داشت هفته پژوهش، از تمامی مدیران و طلاب و محققانی که در ساحت تحقیق و تتبع تلاش و فعالیت می کنند و در جهت اعتلای عظمت اسلام می کوشند تقدیر و تشکر می نمایم و توفیق همگان را از حضرت باری تعالی مسألت دارم. موفق و سربلند باشید.