حکیم بزرگ غیاث الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خَیّام نیشابوری، فیلسوف،۲۸ اردیبهشت؛ سالروز بزرگداشت حکیم عمر خیام نیشابوری ریاضی دان، ستاره شناس و شاعر رباعی سرای ایرانی در دورهٔ سلجوقی است.

گرچه جایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی اوست و لقبش "حجّةالحق" بوده است، اما آوازهٔ وی مدیون نگارش رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد.

خیام در شعرش دنیارا فنا پذیر رسم می کرد، اما حکمتش صد ها سال ماندگار شد.

سروسامان دادن و سرپرستی محاسبات گاه شماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام الملک، که در دورهٔ پادشاهی ملک شاه سلجوقی در قرن پنجم هجری قمری از برجسته ترین کار های خیام است.

 محاسبات منسوب به خیام در این زمینه، هنوز معتبر است و دقتی به مراتب بالاتر از گاه شماری میلادی دارد.

نوپیدا کردن نظریه ای دربارهٔ نسبت های هم ارز با نظریهٔ اقلیدس نیز از دیگر کار های مهم اوست.

حکیم عمر خیام نیشابوری در ریاضیات، نجوم، علوم ادبی، دینی و تاریخی استاد بود. نقش خیام در حل معادلات درجهٔ سوم و مطالعاتش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را به عنوان ریاضی دانی برجسته در تاریخ علم ثبت کرده است.

از خیام آثار بسیاری نیز به جای مانده است.