نغمه مستشار نظامی در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره این سروده گفت:

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

که هر چه بر سر ما می رود ارادت اوست

توسلی بود و حال و روزی غریب، توسلی به یک تار نخ از قنداقه ای خونین، نذر سلامتی گل های ناز در بستر بیماری، به رسم ادب شعر را به محضر امین شعر پارسی، رهبر معظم انقلاب مد ظله العالی ارسال کردم تا از رهنمودهای ایشان بهره مند شوم ـ سال هاست من و دوستان شاعرم شعرهای آیینی مان را تقدیم حضورشان می کنیم ـ و امروز، در اثر توسل به آن تار نخ خونین قنداقه حضرت علی اصغر(ع)، پیام لطفی از محضر حضرت آقا به این کمترین رسید، به همراه «انگشتری و آویز عقیق و چفیه ای متبرک»، امید که دعای خیرشان بدرقه راهم باشد در روزی که دستگیری ندارم.

وی ادامه داد: خدا را شکر که در هوایی نفس می کشیم که به انفاس قدسی ایشان متبرک است.

در ادامه این ترکیب بند منتشر می شود:

بسمه تعالی

السَّلامُ عَلی عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَینِ الطِّفلِ الرَّضیعِ، المَرمِیِّ الصَّریعِ، المُتَشَحِّطِ دَما، المُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّماءِ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ فی حِجرِ أبیهِ، لَعَنَ اللّه  رامِیَهُ حَرمَلَةَ بنَ کاهِلٍ الأَسَدِیَّ وذَویهِ.

سلام بر عبداللّه بن الحسین، کودک شیرخواره تیر خورده ضربت خورده به خون تیپده که خونش به آسمان، پرتاب شد و در دامان پدرش، با تیر، سر بُریده شد! خدا لعنت کند حَرمَلَه بن کاهِل اسدی و همراهانش را که به او تیر زدند.

(زیارت ناحیه مقدسه)

بند اول

گلاب تازه در جام جهان آورده لبخندی

‎برای پاسدار دین رباب آورده فرزندی

‎چه فرزندی که شهد از خنده هایش وام می گیرد

‎شکرریز و شکررفتار، شیرین تر ز هر قندی

‎ملایک گاهوارش را به نوری سبز پوشانده

‎برایش دود می کردند از هر سوی اسپندی

‎برای خواهرانش یک جهان نور است و آرامش

‎برای عمّه جان زینب، ندارد مثل و مانندی

‎عمّو عبّاس آبی ریخت بر لب های گلگونش

‎پدر با بوسه زد بر حلق شیرینش گلوبندی

‎برایش از علی خواند و علی نامید او را هم

‎ورای حدّ تقریر است شرح آرزومندی

‎سحر می ریخت از حلقوم اصغر یک جهان آواز

‎قلم را آن زبان نبوَد که سرّ عشق گوید باز

بند دوم

نسیم دشت عطر گاهوارش را پراکنده

سحر، آرامش چشم خمارش را پراکنده

هیاهوی ملایک در هوای دیدن رویش

به خیمه عطر موی تابدارش را پراکنده

گل شش ماهه بوی یاس و لاله توامان دارد

شمیم عطرهای یادگارش را پراکنده

نهال نورسی در باغ طوبی سر برآورده

چه بی رحمانه طوفان شاخسارش را پراکنده

به یاد نوبهار پرپر دردانه ی زهرا

میان دشت، بابا، لاله زارش را پراکنده

به سمت آسمان، خون علی اصغر خود را

غم و اندوه قلب داغدارش را پراکنده

به جای دانه تسبیح در سجّاده عالم

هزاران دانه سرخ انارش را پراکنده

بخواب ای آسمان شرمنده روی تو لالایی

معطّر شد جهان از حلقه موی تو لالایی

بند سوّم

به میدان می رود آقا و آقازاده در دستش

برای یاری بابا، پسر، آماده در دستش

به میدان رفت نوری، کوری چشمان خفّاشان

عزیز سرور آزادگان، آزاده در دستش

به میدان رفت با لبهای عطشان وارث باران

به اثبات کلام خود دلیلی ساده در دستش

به میدان رفت و بغضی می فشارد حلق عالم را

دلیل راه حق، تنها، مسیر جاده در دستش

نگاه تار ره گم کردگان امّا نمی بیند

خدا باب الحوائج را به مولا داده در دستش

نشان کردند صهبا را در آن مینای شش ماهه

میان دشت، ساقی، جام سرخ باده در دستش

به سمت خیمه باز آورد آقا زاده را آقا

عقیق و لعل و مرجان، گل به گل افتاده در دستش

عطش را در گلوی غنچه، تنها ساقه می فهمد

نگاه آخر نوباوه را قنداقه می فهمد

‎بند چهارم

نگاهش العطش را ترجمانی دیگر آورده

‎سکوت دردناکش اشک دنیا را در آورده

‎عموعبّاس بی شک مشت آبی داشت تا اصغر

‎ولی افسوس تیر از چشمهایش سر در آورده

‎پدر روشن ترین نور صداقت بود و دینداری

‎به اثبات سخن هایش دلیلی بهتر آورده

‎ کدامین قلب سنگی در جواب حضرت باران

‎به جای آب، پیکانی به سمت حنجرآورده

‎خلیل کربلا دشت بلا را می کند نفرین

‎که اسماعیل را مذبوح نزد هاجر آورده

‎به میدان می رود بار دگر این بار بی اصغر

‎ برای یاری دین خدا، تنها، سر آورده

جهان بعد از تو دیگر جای ماندن نیست فرزندم

شهید شیرخوارم، نور چشمم، ماه دلبندم

بند پنجم

شهید داغ هجران تو با خنجر نمی میرد

که نقش خنده ات در این دو چشم تر نمی میرد

پس از فرزند خود با هر نفس جان می دهد بابا

هلا شمشیرها شرمی که او دیگر نمی میرد

نه مشکی مانده در این دشت خونین دل، نه سقّایی

چرا صهبا نمی جوشد چرا ساغر نمی میرد

حرم امن است با مردان جان بر کف در این میدان

که آیین علمداری در این کشور نمی میرد

محبّان علیِّ اصغر تو مرد میدانند

در ایران شور عشق آل پیغمبر نمی میرد

هزاران بار دیگر در دمشق و غزّه و کابل

شهیدش کرده اند اما علی اصغر نمی میرد

علی اصغر فراوان است در آغوش گهواره

بخوان مادر حدیث عشق را در گوش گهواره

بند ششم

طنین روضه در شب های نخلستان؛ علی اصغر

یل میدان علی اکبر، گل میدان علی اصغر

نمانده یار و یاور در میان لشکر بابا

به راه دین حق همراه و پشتیبان علی اصغر

دلیل گونه های شرم آگین گل سوری

دلیل اشک های ممتد باران علی اصغر

چو عطر یاس در سرتاسر عالم بهارافزا

چو شاخ گل میان باد، دست افشان علی اصغر

در این دنیای ناآرام، نامش نور، ذکرش گل

در این دریای موجاموج کشتیبان علی اصغر

توسّل کن به یک تار نخ از قنداق خونینش

هزاران درد دل را می کند درمان علی اصغر

تویی باب الحوائج حاجت ما را تو می دانی

برای خاک تشنه مژده لبخند بارانی.