به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است: بزرگداشت این عارف و شاعر شهیر، گامی اثرگذار در راه تقویت هویت و خودباوری ایرانی و اسلامی، توسعه و تعمیق همدلی و هم زبانی ملی و همبستگی و همگرایی منطقه ای در راستای رشد و اعتلای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به شمار می­ رود. بر همین اساس همه کوشش های علمی و فرهنگی در این حوزه قابل ستایش و شایسته سپاس­گزاری است.

پیام محمدمهدی اسماعیلی به شرح زیر است:

«آسمان هماره تابناک ایران اسلامی، مأمن ستارگان پُرنوری است که فرازنای فرهنگ ایران زمین عرصه چرخش قلم ها و عرق­ ریزان روح و راز های نهفته در جادوی کلام آنان است. بزرگانی که نام و یادشان، وِرد زبان مردمان و رشحات قلم­شان صیقل­ دهنده جان صاحبدلان و اهالی عرفان، معرفت و دانایی است.

شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری در زمره این مفاخر درخشان است که آوازه­ اش، مرز های جغرافیایی را درنوردیده و سخن نابش، تصویر ایران ادب­ پرورمان را زیباتر و دل­نشین­ تر ساخته است. سالکی الهی که چشمه ژرف و جوشانِ سخنِ معنوی اش در این زمانه پرتشویش پیش چشم همه تشنگان معارف ناب ایرانی- اسلامی قرار دارد و سیمرغ نام بلندش به نیکویی بر قاف ادب و منزلت انسانی نشسته است. عطار همان پیرِ راز آشنایی است که شاعر بزرگی همچون مولانا در برابر عظمت نامش سَرِ تعظیم فرومی آورد و خود را در خَم کوچه ای از «هفت شهر عشق» او می داند.

دیوان این شاعر سترگ که غزل ها و اشعار نغز و دلاویزِ پُرشمار دارد، پشتوانه مستحکم هویتی ایران زمین است و منطق­ الطیر، این گوهر تابناک، آموزش ­دهنده ظرایف عرفان. همچنان که تذکره الاولیاء جلوه­ گاه همیشگی دل های عارفان است.

عطار، شعر را وسیله ای برای بیان گفتمان خویش با مردمان و مریدان می داند. سلوک نظری و عملی اش نیز نقش به سزایی در پیراستگی عرفان از آسیب ها و آفت ها و رسیدن به غایت قصوای سلوک داشته است و همان­گونه که از درد سخن می گوید به درمان نیز می اندیشد. داروی دردی که او از آن سخن می گوید، همانا وصال حق و مرحله قُرب به حق تعالی است. این سخنور عالی­قدر بی آن که سودای تعلیم اخلاقی به شیوه واعظان داشته باشد، می کوشد آن­چه اوصاف غیرانسانی است از وجود آدمی بزداید و آن چه اوصاف روحانی است تا سر حد امکان برایش قابل دسترسی سازد.

جهان بینی عرفانی شیخ عطار در تلاقی با تعالیم ناب قرآنی قرار دارد و به پیروی از آموزه های این کتاب آسمانی که می فرماید: «و بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِینٍ» و «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها»، چنین می گوید:

ز صُنعش آدم از گِل رخ نموده / ز وی هر لحظه صد پاسخ شنوده

ز علمش گشته آنجا صاحب اسرار / خود اندر دید آدم کرده دیدار

الهی نامه جامعیت نگاه، ژرفای اندیشه و گستردگی مفاهیم آموزه هایی است که در تعادلی شگرف، عرفان عطار را در مرز آسمان و زمین، میان شور و وجد عارفانه و درک و دریافت و تعهد انسانی و اجتماعی نگاه داشته است. نکته ای که می تواند سرمشق اصحاب فکر و فرهنگ و هنر در زمانۀ حاضر قرار گیرد.

همچنین الگوپذیری از عرفا و بزرگانی همچون شیخ فریدالدین، که به پاسداشت فرهنگ و انسانیت و اخلاق­ مداری متصف هستند، سبب خواهد شد که نسل جوان ما با مدد گرفتن از این شیو­های درست بتوانند سبک زندگی اجتماعی خویش را سامان بخشند.

بزرگداشت این عارف و شاعر شهیر، گامی اثرگذار در راه تقویت هویت و خودباوری ایرانی و اسلامی، توسعه و تعمیق همدلی و هم زبانی ملی و همبستگی و همگرایی منطقه ای در راستای رشد و اعتلای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به شمار می­ رود. بر همین اساس همه کوشش های علمی و فرهنگی در این حوزه قابل ستایش و شایسته سپاس­گزاری است.

از این رهگذر با گرامیداشت فرخنده روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، از همه اصحاب اندیشه، ادب و هنر در جای جای میهن اسلامی و همچنین خارج از کشور که دغدغه پاسداری از مقام مفاخر ایرانِ عزیز دارند، خاضعانه قدردانی می کنم و تلاش دست­ اندرکاران بزرگداشت این شخصیت بزرگ را در شهر فرهنگ­ پرور و ادب­ دوست نیشابور صمیمانه ارج می­ نهم.»